9 Ocak 2013 Çarşamba

Anneme İthafen

  Ben yine böyle karlı bir Cuma günü doğmuşum. Tam 28 yıl önce bugün...
  Annem benim için çok eziyetler çekmiş. Önceleri olmaz bile demişler, ama sabırla dokuz ay beklemiş. Sonra sorun var demişler, on gün de hastahanede beklemiş. Doğum yaklaştığında o kadar korkmuş ki hastahaneden bile kaçmış karnında benimle. Doğurmaktan vazgeçmiş, karnımda güvende kalsın demiş...
  Tam beş saatlik suni bir sancıdan sonra gerçekten doğamadığım anlaşılınca sezeryana almaya karar vermişler anneciğimi. Sezeryanda çekilen bir eziyet olmuş. Sonra benim doğuşum, nefes almıyor olmam, doktorların uğraşları sonucu tekrar hayata dönmem... Hepsi birer mucize aslında. Ama bana kalırsa hepsi annemin sayesinde. O kadar istemiş ki beni, o kadar kararlıymış ki ve o kadar çok sevmiş ki, o sevgi sayesinde hayata tutunmuşum bende ilk başından beri.
  Şimdi hala hayata tutunuyorsam sıkı sıkı, canım sıkıldığında, başım sıkıştığında bunları düşünüyor olmam. Benim için verilen çabanın, annemin sevgisinin ve hep arkamda olduğunun farkında olmamdandır.
  İnsan gençken anlamıyor annenin ne kadar değerli, ne kadar önemli olduğunu belki de, ama büyümeye, olgunlaşmaya başladıkça fark ediyorsun yanıbaşında duran mükemmel sevgiyi, desteği, yardımcıyı ve arkanda duran üzerinden hiç çekilmeyen o koruma duygusunu...
  Bugün benim doğum günüm. Annem olmasaydı bugün burada olamayacağıma göre her şeyden önce ona teşekkür etmem gerekir sanırım.
  Teşekkür ederim anneciğim. Beni doğurduğun, sabırla büyüttüğün, bütün kötülüklere karşı kalkanlarını açıp beni daima koruduğun için teşekkür ederim...
   Seni Seviyorum.

Merve...

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı